Waar er vroeger bij wijze van spreken in elk dorp van Europa een saxofoonbouwer te vinden was, zien we steeds meer en meer dat de markt zich aan het verschuiven is naar de Aziatische landen.
Namen als Jupiter, Yanagisawa en Yamaha klinken voor de meeste saxofonisten niet onbekend, maar steeds meer merken van Aziatische bouwers komen richting onze contreien. Denk zo maar aan Trevor James, Paul Mauriat, Le Monde, System 54, Antigua, Chateau,...
Maar zijn die saxofoons dan van dezelfde kwaliteit dan de Europese saxofoons?
De saxofoon zoals we wel weten is uitgevonden door een Belg, waarna deze de productie in Frankrijk verderzette. Heel lang was het bouwen van zulk een instrumenten dan ook vooral een Franse zaak. Zo hadden we de merken SML, Dolnet, Leblanc, Noblet, Pierret, Malerne, Couesnon en nog vele anderen.
De meest bekende zijn de fabrikanten die nu nog bestaan zoals Selmer en Buffet Crampon.
Ook andere landen zoals Duitsland met Keilwerth, Kohlert en Hohner bouwden saxofoons, alsook België met De Prins en Melchior De Vries. In Nederland was de bekendste Schenkelaars, in Italië was dit Borgani en Orsi.
En ga zo maar verder.
Het is in 1896 dat er in Japan een instrumentenfabriek werd opgericht en de naam Yanagisawa kreeg. Maar het duurde nog tot 1954 dat Yanagisawa zijn eerste saxofoon zou bouwen. Het model genaamd T3 was een tenorsaxofoon en was hard afgekeken van de saxofoons die Selmer produceerde. Het zou nog duren tot 1956 dat Yanagisawa een altsaxofoon zou uitbrengen en tot 1966 vooraleer er een baritonsaxofoon van de band zou rollen. In het jaar 1967 komt er een andere Japanse speler met zijn eerste saxofoon op de proppen. Namelijk de 1 serie van Yamaha. Deze firma bestond oorspronkelijk uit 2 instrumentenbouwers die gingen samenwerken onder 1 naam en in 1965 hun firma hebben laten samensmelten onder de naam Yamaha.
Ook zij hebben voor hun eerste saxofoons goed gekeken naar de Europese modellen. De Yanagisawa en Yamaha saxofoons klinken ons nu bekend in de oren en zijn zeer populair onder de beginnende en professionele muzikanten.
Wat het meeste kost aan een saxofoon produceren is de kennis en de loonkosten. Door de werking van de economie en de groeiende concurrentie kozen vele merken ervoor om hun instrumenten in Taiwan te produceren. Zo produceert bijvoorbeeld Buffet Crampon zijn 400 serie in Taiwan. Doordat Taiwan nu ook kennis kreeg van het vak saxofoonbouw werden er eigen fabrieken opgericht met merken zoals System 54, P. Mauriat,... en kregen we Europese spelers die hun instrumenten daar laten maken zoals bijvoorbeeld Le Monde.
Echter begint de loonkost in Taiwan ook te stijgen en is het niet makkelijk om de productiekosten laag te houden, hierdoor zien we steeds meer een beweging naar China toe. Waar vroeger alleen maar slechte witte handschoentjes saxofoons uit China kwamen, hebben er zich nu reeds een aantal merken als goede tot zeer goede instrumenten op de markt geprofileerd. Zoals Trevor James en Jupiter.
Een kleine kanttekening bij de Taiwanese en Chinese merken is dat er een groot verschil qua kwaliteit en consistentie is op vlak van afwerking en bouw. De fabrikanten die reeds een langere traditie in saxofoonbouw hebben leveren doorgaans betere kwaliteit af dan de spelers die net komen kijken op de markt.
Mijn mening is dat u met het juiste Aziatische merk helemaal niets mis doet, maar laat u wel degelijk informeren. Bij Verpraet Blaasinstrumenten halen wij enkel de merken in huis die volgens ons de beste prijs kwaliteit garantie garanderen. Zo komen sommige merken bij ons niet binnen omdat ze onderdoen voor bouwkwaliteit of de afwerkingsgraad niet behalen die wij graag zien bij de instrumenten die wij aanbieden.
Kijk gerust even op de website rond en indien u vragen heeft mag u die gerust stellen, dit kan online of kom even langs in onze winkel voor het beste advies.
Comments